Dag 17: Terugreis

Helaas, vandaag gaan we weer naar huis .

We zijn nog nooit zolang van huis geweest, maar had hier best nog een maandje kunnen blijven :D

Vanmorgen op tijd voor het laatste ontbijt en daarna uitchecken en koffers in de auto.

We besluiten nog even naar de premium outlet te rijden om wat laatste dingen te scoren. Eigenlijk loop ik daar een beetje met mijn ziel onder mijn armen want de koffers zijn al vol en ik wil dan eigenlijk alleen nog maar naar huis.

Maar we hebben nogal een aantal uurtjes te gaan voordat we naar het vliegveld moeten.........

MMmhhh....wat te doen.......

Gatorland? Hebben we nog niet gedaan en we besluiten dan daar een paar uurtjes door te brengen. het blijkt een leuke afsluiter van onze vakantie :D

Na deze angstaanjagende ervaringen is het toch echt tijd om naar het vliegveld te vertrekken.

Daar aangekomen is ons al snel duidelijk dat we al 2 uur vertraging hebben. Met een horecabon rijker gaan we richting de winkeltjes op het vliegveld.

Ook het kennedy space center heeft daar een winkel en Ian heeft alweer een knuffelbeer in astronautenpak in zijn armen. Kijk eens mama wat een lief nieuw vriendje voor mij??? Terwijl hij het zegt betrekt zijn gezicht en zie de onrust, lees paniek in zijn ogen.............

Mama! Heb jij mijn knuffels ingepakt??? zegt hij.

Ik eerst nog even denken en nee ik heb ze niet in mijn handen gehad. Papa! heb jij mijn knuffels ingepakt?(inmiddels lopen er al tranen over zijn wangen).

Nee zegt raymond meteen ik heb ze niet gezien. Dan liggen ze nogonder mijn kussen! roept ie huilend en ineens is hij alleen maar stil. Inmiddels lopen bij mij ook al de trane over de wangen en huilend bel ik naar het hotel.

De uiterst begripvolle receptioniste zet me even in de wacht en belt gelijk housekeeping . En ja, ze hebben alles gevonden in de hotelkamer en liggen bij de lost and found. We sprken met elkaar af contact te hebben als we weer in Nederland zijn om gegevens uit te wisselen. Ian heeft ineens weer kleur in zijn gezien en ik zie door de tranen heen een glimlach komen......ppppffff nog even op de laatste dag .

Op ons gemak dan nog maar even de andere winkeltjes bekijken en ian mag als troost voor onderweg een nieuwe knuffel uitzoeken.

Raymond spot uiteraard weer een harley op het vliegveld .....hahahahha

Het wachten duurt lang en we zijn blij dat we kunnen boarden. Zeker omdat er al geruchten waren dat de vliegvelden van IJsland , Engeland en ierland  waren gesloten vanwege de nieuwe aswolk.

Met wat vertraging en wat turbelentie kwamen we weer heelhuids aan op schiphol.

We zijn weer thuis! 

Helaas.................